William Penn reisde in 1776 door Duitsland en Holland en ging speciaal naar Wieuwerd om ook Anna Maria van Schuurman te ontmoeten. Op dat moment al een oude vrouw, maar wier Europese faam nog lang niet getaand was. Het werd een goede ontmoeting. Schitterend om te lezen, m.n. vanwege de werkelijk profetisch-patriarchale attitude van William Penn. Voor moderen lezers onbegrijpelijk aanmatigend, maar toentertijd blijkbaar gewoon en geapprecieerd. Hieronder het betreffende hoofdstuk (VII) uit William Penn’s Journal from his Travel to Germany and Holland.
williampennsjournal_TravelHOllandGERMANY_1677_VanSchuurman
You might be interested in …
Kafka, der Aufbruch
Een sterk verhaal van Franz Kafka (afkomstig uit: Erzählungen aus dem Nachlaß (1904-1924), ed. Max Brod. Der Aufbruch* Ich befahl mein Pferd aus dem Stall zu holen. Der Diener verstand mich nicht. Ich ging selbst in den Stall, sattelte mein Pferd und bestieg es. In der Ferne hörte ich eine Trompete blasen, ich fragte ihn, was […]
Kaart van de Nieuwe Wereld (1685)
Een kaart van de ‘Nieuwe Wereld’. In het bewustzijn van de afbeelders (uit Amsterdam, Nicolaes Visser, Petrus Schenk jr.) ligt Pennsylvania niet in Nova Anglia, maar in NOVA BELGICA, of Nieuw Nederlandt. (Een afbeelding van ‘Nieuw Amsterdam’ gelegen op het eiland Manhattan staat er ook op). De afbeelding daaronder zoomt in op Philadelphia zelf, de eerste […]
Mappa Mundi (Pierre Desceliers)
Deze wereldkaart werd in 1550 gemaakt door de Normandische cartograaf Pierre Desceliers (dieppe) en geschonken aan de Franse koning Henry II. De reusachtige kaart wordt bewaard in de British Library te Londen en is bedoeld om horizontaal op een tafel te bekijken vanaf de zijkanten. Deze prachtig geïllustreerde wereldkaart of Mappa Mundi is de mooiste […]
Maurice Merleau-Ponty (1908-1961).
Olivier Roy (
Peter Berger (1929-2017) was een invloedrijk godsdienstsocioloog. Zijn boek uit 1967 The Sacred Canopy vestigde zijn naam op dit terrein. In dit boek combineerde hij de secularisatiethese van Weber met zijn eigen visie op religies als ‘sociale constructies’. Al snel zag hij de blikvernauwing. In de jaren 1990 stelde hij dat Moderniteit leidt tot pluraliteit (als feit) op religieus terrein en dus tot de vaststelling dat men niet meer op dezelfde manier religieus kan zijn als vroeger, nl. vanzelfsprekend. Dit kan vervolgens zowel tot relativitering als tot fundamentalisering van het religieuze leiden. Secularisatie is dan een optie (Europa), maar geen dwingend gevolg.
‘Onze Lieve Heer op zolder’ is de negentiende eeuwse naam van de schuilkerk die de rooms-katholieken in de zeventiende eeuw inrichtten op de zolder van een groot (gecombineerde) herenhuis aan de Amsterdamse Oudezijds Voorburgwal. Van binnen een kerk, van buiten niets bijzonders te zien.